Oooh La La La, It's the natural La that the Refugees Bring

Já óhætt að segja að við skemmtum okkur vel á Fugees!
Byrjaði að Wyclef, sem er by the way geðveikur entertainer, kom og hitaði upp flokkinn með m.a. Jump Around (House of Pain).
Ég hélt varla vatni yfir spenningi að sjá Lauryn Hill sem er í miklu uppáhaldi hjá mér en ó my god hvað ég varð fyrir miklum vonbrigðum!! Hún var í svo ÓGEÐSLEGA ljótum fötum að það eyðilagði næstum því fyrir okkur tónleikana.. ég varð bara að einbeita mér að horfa ekki á hana... ég meina það. Til að gefa dæmi þá var hún í svörtum háhæluðum skóm og hvítum sport sokkum!! Hvað er það?! Og restin var ekkert betri. Meira að segja hárkollan hennar var glötuð. ó men...
Þau byrjuðu reyndar svona lala þar sem fyrstu 2-3 lögin sungu þau öll í einu ofan í hvort annað en breyttist mjög fljótlega í frábært performans. Lögin voru flest í nýjum búningi, t.d. var No Woman No Cry mun rokkaðra en vanalega. Þau tóku líka nokkur lög af sóló plötunum sínum, m.a. 3 lög af plötunni hennar LH (That Thing, Lost Ones og Ex-Factor) mér til mikillar gleði. Hápunkturinn var þó þegar Killing Me Softly kom, eins og ég vissi svo sem fyrir fram :o)
Eins og áður kom fram var Wyclef þvílíkt flottur á sviðinu og stundum fannst manni eins og hann væri bara einn þar sem það fór lítið fyrir hinum 2. Hann kom líka upp í stúku og fór niður í áhorfendaskarann og sprellaði endalaust. Líka gaman að sjá hvað þau skemmtu sér vel, voru síbrosandi

Svo fórum við á Franz Ferdinand og skemmti mér ekki minna þar!
Fór með Eika, Dóra, Elínu og Guðjóni. Heiða stóra frænka var að passa.
Upphitunarbandið, Arctic Monkeys, voru mjög góðir og góð upphitun fyrir Franzarana. Þetta var í annað skipti sem ég sá FF. Sá þá á Roskilde í fyrra og voru þetta bestu tónleikar hátíðarinnar.
Þeir eru bara svo ógeðslega flottir. Doldið nördalegir en geðveikt töff. Söngvarinn og gítarleikarinn eru líka mjög skemmtilegir á sviði, flott múv.
Eiga orðið líka svo ógeðslega mikið af frábærum lögum. Við Elín tróðum okkur framar og svo ákvaðum við að hitta á strákana því prógrammið hlyti að verða bráðum búið en það komu hver slagarinn eftir öðrum og maður hugsaði alltaf "já þetta lag, auðvitað"
Alla vega... enduðu tónleikana á This Fire og ég flaug heim...

Jæja svo á morgun förum við í smá ferðalag til Horsens með kisu. Þar sem hún hittir Dahawk kærastann sinn. Hún verður þar í 3-5 daga og vonandi verður hún "kisa ekki ein" þegar hún kemur aftur :o)